Het forensenplaatsje is vooral bekend door de ruïne van Kasteel Montfort, dat in het midden van de 13e eeuw werd gebouwd, met steen die via de Maas uit het noorden van Frankrijk werd aangevoerd.

In 1263 kreeg Montfort stadsrechten. Het kasteel van het ambt Montfort was het zuidelijkste bolwerk van het hertogdom Gelre. Het is nooit veroverd omdat het eerst als onneembaar beschouwd werd. Na de opkomst van zware kanonnen verloor het aan betekenis. Delen van het kasteel zijn nog bewoond geweest tot in de twintigste eeuw, maar vervielen daarna snel.

Vanaf de 14e eeuw was kasteel Montfort het administratieve centrum van het ambt Montfort, een van de acht ambten van het Gelders Overkwartier of Opper-Gelre. In 1713 kwam het, samen met enkele andere gemeenten, als Staats-Opper-Gelre bij de Verenigde Provinciën.

In de 17e eeuw lag er een Watermolen tussen Montfort en St. Joost op de Vlootbeek.

Montfort is vrijwel geheel platgebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog door de Royal Canadian Air Force (RCAF) 2nd Tactical Air Force – No. 83 Group – 143 Wing. Bij het grootste bombardement op 20 januari 1945, vielen 186 doden.

Tot 1991 was Montfort een zelfstandige gemeente. Op 1 januari van dat jaar werd het als gevolg van gemeentelijke herindeling een van de drie kernen van de gemeente Ambt Montfort (toen nog Posterholt geheten) die in 2007 opging in de gemeente Roerdalen.

Montfort ligt op het middenterras van de Maas, op een hoogte van ruim 26 meter, in de vallei van de Vlootbeek. Op de hogere zandruggen werden bossen aangeplant die nu natuurgebied zijn, zoals landgoed Rozendaal in het westen, Het Sweeltje en Munningsbos in het oosten, en Marissen in het zuiden. Moerasachtige gebieden als Reigersbroek, Grootbroek, Het Broek en Echterbroek werden ontwaterd en ontgonnen ten behoeve van de landbouw.